Home
Loes en Jojo
Januari:
Beste Vrienden van de Stichting.
Mijn naam is Loes van der Putten en mijn hond heet Jojo.
Jojo is een reu, geboren op 16 maart 2005 op de boerderij in de hooiberg.
Hij is de enige pup van het nest. Zijn vader is een kooikertje en zijn
moeder een boerenfox.
Mijn vorige hond was een samojeed en die heb ik op 21 februari 2005 helaas
moeten laten inslapen. Zij was bijna 14 jaar oud.
Via mijn buren ben ik aan Jojo gekomen. Eerst zou hij naar de zoon van de
boer gaan, toen weer niet. De buurman wist dat ik een hondje wilde wat iets
minder vachtverzorging nodig had. Hij dacht dat Jojo wel geschikt voor mij
was. Toen hij hoorde dat de boer al bij de dierenwinkel was geweest om te
kijken of hij hem daar kwijt kon, maar dit gelukkig niet geslaagd vond, is
hij weer naar de boer gegaan om te zeggen dat ik Jojo alsnog wel wilde
hebben. Op 31 mei 2005 belde de buurvrouw mij nl. met die vraag! Toen heb ik
gezegd, dat hij Jojo dan maar meteen dezelfde avond moest meenemen. De
buurman heeft hem eerst nog laten inenten. En zo kwam Jojo bij mij terecht.
Hij viel trouwens meteen in de prijzen, want die dag werd net mijn keuken
eruit gesloopt. Maar het klikte meteen tussen Jojo en mij.
Toen Jojo ongeveer 6 maanden was, klom hij in mijn elektrische rolstoel en
probeerde mijn fietshandschoentjes te pakken. Die lagen achterin, dus hij
kon er niet bij. Ik zag dat en legde ze wat naar voren zodat hij er wel bij
kon. Toen kwam hij er triomfantelijk mee in zijn bek naar mij brengen.
Vrouwtje, gaan we naar buiten? Ik vond het helemaal geweldig en heb zitten
juichen! En natuurlijk ben ik toen met hem naar buiten gegaan!
Toen hij 7 maanden was heb ik hem laten castreren, want hij werd nogal
rijerig, en ik zag het niet zitten dat hij een andere hond zou dekken.
Tot zover het begin van Jojo.
Nadat hij een aantal dingen begon op te rapen, ging bij mij een alarmbel
rinkelen: hier moet je wat mee doen. Het is zonde als je dit talent laat
liggen!
Mijn man Hans en ik zijn naar een of andere beurs geweest en kwamen daar
in
kontakt met Stichting De Hond Kan De Was Doen. Alleen de naam al vond ik
helemaal geweldig!!! Ik heb met iemand zitten praten en die gaf mij een
folder mee. Later zag ik ze weer bij SBS6 in een uitzending van Hart van
Nederland. En ook nog in de Telegraaf. Ik vond het steeds mooier en werd
steeds enthousiaster. Ook de ideeen van de trainingen spraken mij zeer aan!
Dus zodoende heb ik de boel op een rijtje gezet en ben kontakt gaan leggen.
Maar toen begon er van alles mis te gaan: er werd ingebroken, het nieuwe
zorgstelsel kwam er aan, er werden geen nieuwe aanvragen meer gehonoreerd,
de stichting werd opgeheven, er werd gefusieerd, weet ik wat nog meer. Toen
maar opgegeven bij de Click. Sanne en Judith kwamen voor een intake-gesprek
bij mij thuis, vonden het harstikke leuk, waren ook enthousiast. Maar ik heb
wel meteen open kaart gespeeld. Ik had twijfels of hij door de medische
keuring zou komen, omdat er al door de orthopeed arthrose was geconstateerd
bij de tenen van zijn li.voorpoot en elleboog. Helaas!
Naar, en nu komt er een stukje over mijzelf, je kan dan wel wat mankeren,
maar dat wil niet zeggen dat je dan meteen niets meer kunt! Wat mij betreft
vond ik dat ook voor Jojo gelden.
Ik ben nl. spastisch vanaf mijn geboorte, ben 53 jaar, en een volhouder al
zeg ik het zelf.
Met dieren opgegroeid. Veel dingen gedaan waarvan iedereen dacht, dat kan ze
toch niet!,
Dat is helaas vaak het geval. Aan de andere kant word je daardoor wel
supergemotiveerd om toch dingen op zijn minst uit te proberen! En dan zelf
de conclusie trekken en beslissingen nemen of je iets wel of niet kunt, maar
ook wel of niet gaat doen. Dus dat iets niet door een ander wordt bepaald.
Met de wetenschap dat Jojo waarschijnlijk niet de officiele opleiding zou
kunnen volgen, heb ik de vraag bij Sanne en Judith neergelegd: is het
mogelijk dat jullie mij op een of andere manier wat aanwijzingen en adviezen
kunnen geven, zodat ik toch met Jojo aan de slag kan gaan.
Want hij heeft er lol in om te werken, en wat hij evt. niet kan, hoeft dan
niet, maar wat hij wel kan, zou ik toch wel willen uitproberen!
Op een zeker moment vertelde Judith mij dat zij mijn situatie aan jullie
heeft
voorgelegd en dat het wachten op een beslissing/uitslag was.
Judith was helemaal door het dolle heen toen zij mij kon mededelen dat
jullie een bijdrage wilden leveren aan een gedeeltelijke opleiding voor
Jojo!!! Ik kon wel janken, hoor! Van blijdschap en ontroering wel te
verstaan!!! Er werd een kleine 'tegenprestatie' gevraagd en
ik hoop dat ik met het bovenstaande aan die vraag voldaan heb!
Jojo doet het echt heel erg goed! Op het moment dat ik dit schrijf, heeft
hij 3 lessen achter de rug. Hij is slim, werklustig en een ontzettend leuke
en lieve hond!!
Jojo, dank je wel dat je bij mij bent en we maken er samen wat van! Maar
vooral: lang leve de lol!!! TOPPIE!!!
Lieve Mensen,
Jullie ook heel hartelijk bedankt dat jullie dit voor mij mogelijk hebben
gemaakt en ik zal dit dan ook nooit vergeten! Als jullie het leuk vinden,
wil ik jullie wel op de hoogte houden van JOJO IN OPLEIDING en hoe het
verder gaat.
BEDANKT ALLEMAAL, OOK NAMENS JOJO EN HANS!!!
Groetjes van LOES VAN DER PUTTEN.
Eind april: Een briefje van Loes en Jojo, na de afronding van de verkorte opleiding
Beste Ellen en de
vriendenclub,
Hier dan eindelijk weer een
bericht van Loes en Jojo!
Wij hebben op 18 april 2007
onze laatste les van Judith gehad en zijn alletwee geslaagd!!!
Marleen is 2x voor Judith
ingevallen en zij was ook knettergek van Jojo. Omdat hij de dingen heel snel
doorheeft. Enige bijkomstigheid: je moet niet te lang achter elkaar oefenen,
want dan draait hij door van enthousiasme!
Dus we hebben de dingen die
hij kon ook zo snel mogelijk ingezet over de hele dag, zodat het voor hem
vanzelfsprekend werd. Hij vindt het erg leuk om te werken en nieuwe dingen te
leren!
Op de laatste les had ik nog
een kleine verrassing voor Judith: hij heeft (met Marleen) geleerd de prullenbak
open en dicht te duwen, (dit duurde 10 minuten en toen kon hij het!) en ik heb
hem zelf nog geleerd het licht van de afzuigkap aan/uit te doen! Leuk hoor! Daar
was ze wel verbaasd over, want Marleen had haar daar niets over verteld.
Logisch, want ik had met haar
afgesproken dat zij hierover haar mond dicht zou houden. Spreekverbod! Hahaha!
Ik vind het ontzettend jammer
dat de lessen er alweer opzitten, want Judith gaf heel leuk en duidelijk les! Ik
heb er wel degelijk wat aan gehad! Jullie hebben aan mijn hulpvraag meer dan
voldoende voldaan!!! Ik weet nu hoe ik Jojo iets nieuws kan leren, en zal dat
ook met plezier doen!
Judith vond het ook erg dat
het de laatste les was, want zij was graag met Jojo en mij doorgegaan. Helaas is
dat niet mogelijk en dat weten we ook. Daar moet je verder niet moeilijk over
doen. Zij vond het echt zonde van de mogelijkheden die zij bij Jojo zag, maar
niet verder mocht/kon ontwikkelen. Jammer dan! Zeg ik, het is niet anders.
Ik ben echt heel erg blij met
de mogelijkheden die door jullie medewerking tot stand zijn gekomen en zal er
met veel plezier op terugkijken!!!!!!
Dank jullie wel allemaal!
XXX.
Groetjes en tot mails,
LOES EN JOJO.
Eind augustus: Een briefje van Loes en Jojo, 4 maanden later.
Zoals bekend hebben Jojo en
ik op 18 april 2007 examen gedaan bij Juf Judith.
En laten wij nou ook nog
geslaagd zijn!!!
Vier maanden later- 21
augustus ’07 – kregen Jo en ik dan eindelijk ons certificaat uitgereikt!!!
Door alweer, jawel, Juf
Judith!!! Wat is het toch een bezige bij! Jojo en ik zijn allebei knetter
met haar!
De uitreiking was heel
gezellig en leuk. Ik had een paar mensen uitgenodigd en toen Judith binnen kwam
werd Jojo helemaal ADHD. Er kwam ook nog een preek van Judith en daaruit
kon ik duidelijk opmaken dat zij het geweldig vond om met ons te werken! We
hebben natuurlijk ook met regelmaat in een deuk gelegen om die gekke malle
Jojo!!
Het is heel erg jammer dat de
lessen weer voorbij zijn, want ik mis die paar uurtjes in de week wel erg,
geloof me!~
Maar ik mis vooral Judith,
want daar heb ik niet alleen veel van geleerd, maar ook ontzettend veel lol
gehad!
In de tussenliggende tijd heb
ik Jo nog een paar dingetjes bijgeleerd: nl. het licht van de badkamer aandoen,
geldmuntjes oprapen en aangeven, ritssluiting van de voetenzak opentrekken, en
alles wat hij geleerd heeft in de praktijk brengen en herhalen, oefenen of hoe
je het ook noemen wilt. Gewoon lekkere bezig blijven. Als ik weer iets nieuws
bedenk, pak ik mijn clicker en beloningen bij de hand en ga aan de slag!!
En hij is en blijft een slim
hondje dat de nieuwe dingen heel snel opneemt in zijn koppie! Hij vindt het
allemaal prachtig om te doen en dat is voor mij een goede stimulans om door te
gaan. Het gaat ook wel eens wat minder, maar de boog kan niet altijd gespannen
staan!
Lieve mensen,
Het is geen klein stukje van
een paar regeltjes geworden, maar een heel epistel. Kijk maar wat jullie eruit
halen.
Tot slot: iedereen die deze
maanden voor mij en Jojo mogelijk hebben gemaakt wil ik uit het diepst van mijn
hart bedanken. Jullie zijn allemaal geweldige lieve schatten van mensen! Tot
een volgende keer!
Groetjes van Loes Hans en
JOJO.
B E D A N K T !
